جایگاه گردشگری شهری با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی شهرمیاندوآب

امروزه گردشگری یکی ازپویاترین فعالیت هادرایجادتحول اقتصادی ـ اجتماعی درگستره جهان بوده که بطور روز افزون اهمیت یافته است ازانجایی که شهرها به عنوان جذابترین فضاها برای گردشگران دارای مراکز مهم اقتصادی علمی تفریحی و پزشکی و غیره بوده و افزون براین ازجاذبه های طبیعی و میراث فرهنگی نیز بهره مند هستند بنابراین برای دستیابی به توسعه پایدارگردشگری شهرها ازتمام ابعاداجتماعی فرهنگی و اقتصادی زیست محیطی و کالبدی موردتوجه قراربگیرند به دلیل زیرساختهای فناویر فرهنگی سیاسی اجتماعی و اقتصادی ایجادشده درقرن بیست و یکم پدیده گردشگری یکواقعیت اجتناب ناپذیر دررفتاروعمل انسان برای ارضای روح کنجکاوی او خواهد بود سفر به دیگرنقاط دنیا چه بصورت حقیقی و واقعی و چه بصورت مجازی با انگیزه های مختلفی جزو ملزومات زندگی قرن بیست و یکم و شکل دهنده جریانی است که مرزهای ملی و بین المللی را درنوردیده رویکردی فراتر ازدولت و ملت خواهد داشت گردشگری به عنوان یکی ازمنابع درامد و ایجاداشتغال درسطح ملی میتواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی باشد گردشگری به خصوص درزمانی که سودفعالیت های دیگر بخشهای اقتصادی درحال کاهش باشد جایگزین مناسبی برای آنها و راهبردی برای توسعه است شهرستان ساری درشمال ایران یکی ازقدیمیترین شهرهای شمالی ایران است که علاوه برطبیعت مناسب دارای بافت تاریخی ارزشمند و سرزنده می باشد بدلیل عدم توسعه نیافتگی درسالیان اخیر این شهر که بخش مرکزی آن درزمره ویژگیهای شهرهای اسلامی میگنجد رو به اضمحلال گذاشته است دراین مقاله برانیم که ضمن تعریف مختصر ازتوسعه پایدار به تشریح جایگاه توسعه پایدار و نقش آن درگردشگری درشهرستان ساری بپردازیم

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , ساری , اشتغال , اقتصادمحلی