عوامل موثربرارتقای تعاملات اجتماعی ازطریق فضای سبز درمجموعه های مسکونی بارویکردی پایداری

وجود زمینه ای برای شکل گیری تعاملات اجتماعی مثبت و کارا که بتوان حضورافراد و رابطه با دیگران را شکلدهد مهم و ضروری است فضای سبز درمجموعه های مسکونی بعنوان محیطی که امکان حضور ساکنان درکناریکدیگر را فراهم می کند میتواند زمینه ساز ایجادتعامل بین آنها شود استفاده ازفضای سبز درمجموعه های مسکونی بطور مستقیم شاخصهای کیفی مجموعه های مسکونی را تحت تاثیر خود قراردهد و میتواندبا کیفیت قابل قبول ادراک افراد ازمحیط پیرامون را تغییر و نیز بررفتارساکنین تاثیر مثبت بگذارد فرضیه این پژوهش بران است که ازطریق ایجادوتبیین نقش فضای سبزدرمجموعه های مسکونی میتوان به شاخصهای ارتقای تعاملات اجتماعی ساکنین و درنهایت به پایداری اجتماعی دست یافت دراین پژوهش مطالعه و بررسی چندمجموعه مسکونی درشهر همدان به عنوان نمونه موردی برای جمع اوری اطلاعات و آزمون فرضیه پذیرفته تاسنجش عوامل موثر برارتقای تعاملات اجتماعی بوسیله فضای سبز مجموعه های مسکونی بارویکرد پایداری اجتماعی با روش همبستگی امکان پذیر گردد درمدل نظری این تحقیق نقش فضای سبز درمجموعه مسکونی متغیر مستقل و تعاملات اجتماعی ساکنین متغیر وابسته می باشد و یافته های تحقیق بانرم افزار SPSS تحلیل گردید نتایج پژوهش های مرتبط برپایه فرضیه یادشده بیانگر آن است که سه عامل کالبدی و فضایی ـ محیطی و عوامل رفتاری مهمترین فاکتورهای ایجادتعاملات اجتماعی دربین ساکنین ازطریق فضای سبز میباشد

Keywords:

پایداری اجتماعی , فضای سبز , عوامل کالبدی , عوامل فضایی ـ محیطی , عوامل رفتاری , تعاملات اجتماعی