قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در بوته نقد

قانون آیین دادرسی کیفری پس از افت و خیزهای بسیار وسیع و طولانی، در نهایت چهارم اسفند 1392 در مجلس محترم شورای اسلامی تصویب و در بیست و ششم اسفندماه همان سال، به تایید شورای محترم نگهبان رسید و در اول اردیبهشت ماه سال 1393 با پانصد و هفتاد ماده از سوی ریاست محترم جمهور برای اجرا ابلاغ شد. اما عدم پیش بینی عوامل طرح لایحه و تقنینی نسبت به شرایط و امکانات اجرایی آن در قوه قضایی، از آن مهمتر ایراداتی که از جانب اندیشمندان بزرگوار کشورمان به قانون وارد می گردید، مسئولین امر را بر آن داشت تا اصلاحاتی در قانون جدیدالتصویب به عمل آورند. بنابراین با انجام اصلاحات و تجمیع آن با قانون آیین دادرسی نیروهای مسلح در ششصد و نود و نه ماده، مقدمات اجرایی آن فراهم و از تیرماه سال 1394 لازم الاجرا گردید. بخش اعظم این قانون از مراحل مختلف لایحه و تصویب و تصحیح، موافقان و مخالفانی داشته که به نحوی آن را تایید و یا به نقد کشیده اند. عده زیادی از حقوقدانان و صاحب نظران با دیده خوشبینانه اعتقاد دارند نوآوری های این قانون، با نتیجه منحصر به خود، تازه و مثمر ثمر بوده و انقلابی عظیم در قوانین و سیستم دادرسی کشور ایجاد ساخته است و عده ای نیز از نظر شکلی و هم از نظر کاربردی آن را به نقد کشیده اند. با این اندک، در این مجموعه تا حدودی به تناسب وسع نگارنده و حوصله مقال حاضر بدان می پردازیم.

Keywords:

آیین دادرسی کیفری , نقد , معایب