جستارهای معنوی (دینی و اخلاقی) در اشعار فایز دشتی
Publish place: Fourth National Conference on Ethics and Etiquette
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 840
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ETHICS04_062
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394
Abstract:
فایز دشتی شاعر دوبیتی سرا و سوخته دلی از استان بوشهر است. اشعار فایز در جنوب ایران متاثر از شرایط سخت اقلیمی همزاد گرما، منبعث از اندوه، حسرت و عشق توام با دست آویزهای دینی و قرآنی می باشد. اگرچه اشعار وی ممکن است از نظر زبان، فلسفه و درون مایه های شعری قوی نباشد، اما از نظر عاطفی بسیار قابل توجه است و آن را با نوای حزینی به نام شروه در محافل و مجالس می خوانند. شعر او در خدمت احساسات مردم است. وی باورها و مضامین اسلامی و دینی را بن مایه ی اشعار خود قرار می دهد. آن گاه که از محبوب خود سخن می گوید حتی در ذکر زیبایی های او از واژه های اسلامی استعانت می گیرد. فایز که درس خوانده ی مکتب قرآن است اعتقادی عمیق به تقدیر الهی دارد و مشیت خداوند را برتر از تدبیر آدمی می بیند.
Authors
نسرین مظفری
استادیار دانشگاه علوم پزشکی بوشهر (گروه دروس عمومی)
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :