بایسته های حمایت دولت از حقوق معلولین در ایران

معلولان در مسائل رفاهی و مدنی با توجه به عدم حصول شرایط لازم جسمی و یا روحی نیازمند توجه وبژه بوده اند. معلولین در شرایطقانونی برابر با افراد سالم در برخورداری از حمایت های دولت، دچار کمبود بهره وری مناسب خواهند بودبنابراین این افراد نیازمند توجه ویژهو حمایتهای فوق العاده برای رسیدن به سطحی برابربادیگران جهت استفاده از حداقل حمایت های موصوف هستند.در این مقاله با توجه به عدمرعایت اصل برابری و انصاف دروضعیت حقوقی معلولان و همچنین عدم وجود ضمانتهای اجرایی قوی برای قوانین و مقررات مربوط به آنها،لزوم بازنگری دروضعیت حقوقی معلولان مورد بررسی و تاکید قرارگرفته است. بر این اساس بنا بر ضرورت، تکالیف دولت در دو بخش حمایت های رفاهی و مدنی با لحاظ بعضی ضرورتهای حقوق بشری قواعد بین المللی، مقررات داخلی سایرکشورها، قانون اساسی و قوانین عادیو مقررات موجود در ایران، با نگاه به اصل بهره گیری برابر از فرصت ها، تبعیض مثبت و تمهیدات ارفاقی لازم در خصوص معلولان، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نقاط ضعف و قوت آن در مراحل قانونگذاری و اجرایی، با استناد به قوانین و واقعیت های موجود در جامعه بررسی و شناسانده شده است. این نوشتار درصدد ارائه سازکار ارتقای صیانت بیشتر از حقوق ناتوانان، بهینه کردن وضعیت موجود و تغییر در نگرش عمومی جامعه نسبت به این قشر است و از سوی دیگر ضرورت اصلاح، تدوین و تهیه مقررات شایسته به نحوی که بتواند تضمینکننده حقوق معلولین باشد، آشکار می گردد.

Keywords:

معلولیت , برابری , تکالیف دولت , حقوق بشر