متدولوژی طراحی و تدوین چشم انداز ایران 1404 (هـ.ش)

آینده یافتنی نیست، بلکه ساختنی است بنابراین اینده جایی نیست که به انجا می رویم بلکه جایی است که آن را به وجود می اوریم. بدیهی است که اینده کماکان در حال ساخته شدن است، اینده امری است که جوامع می توانند آن را با اقدامات هدفمند خود طراحی کرده و شکل دهند. جوامع برای انکه عاقلانه عمل کنند، بایستی نسبت به پیامدهای اقدامات خود، دیگران و واکنشهای انان و همچنین نسبت به نیروهای که خارج از کنترل انهاست، آگاهی و شناخت کافی داشته باشند. این پیامدها تنها در آینده خود را نشان می دهد. بدین ترتیب، جوامع نه تنها می کوشند امور در حال وقوع را بفهمند ، بلکه می کوشند اموری را که شاید اتفاق بیفتد، یا بالقوه امکان وقوع دارد و یا تحت شرایط خاصی در اینده اتفاق خواهد افتاد، نیز بشناسند و در وقوع، عدم وقوع و یا کیفیت وقوع آن تاثیر گذار باشند، جوامع می توانند با استفاده از اینروش های شناخت، موقعیت کنونی و اینده حود را تشخیص داد ه و حرکت رو به آینده را ساماندهی نمایند و از بستر زمان و فضای فکری، فرهنگی، اجتماعی و علمی بهره جویند.