بررسی رابطه باورهای مذهبی با رضایت از زندگی و امید به زندگی معلولان جسمی حرکتی شهرستان مشهد

پژوهش حاضرباهدف بررسی رابطه باورهای مذهبی با رضایت اززندگی و امید به زندگی معلولان جسمی - حرکتی شهرستان مشهد انجام گردید این پژوهش به روش توصیفی ازنوع همبستگی طراحی و اجرا شد درراستای دستیابی به این هدف تعداد 116نفربراساس نمونه گیری تصادفی ساده ازجامعه اماری کلیه معلولان جسمی - حرکتی 25تا45 ساله ساکن شهرمشهد که درمراکز توان یابی این شهرستان ثبت نام کرده بودند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید ابزار پژوهش شامل پرسشنامه باورهای اساسی دینی رجایی پرسشنامه رضایت اززندگی دینر و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر بوده است نتایج ازمون همبستگی پرسون نشان داد که بین باورهای مذهبی و رضایت اززندگی معلولان جسمی حرکتی رابطه معناداری وجود دارد P<0/05 بدین صورت که آ«هایی که درباورهای مذهبی نمره بالاتری داشتند رضایت اززندگی بالاتری گزارش داده اند همچنین بین باورهای مذهبی و امید به زندگی معلولان جسمی حرکتی نیز رابطه معناداری وجود دارد P<0/05 بدین معنی که افرادی که باورهای مذهبی قویتری را ارایه داده اند میزان امید به زندگی بیشتری را گزارش داده اند نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رضایت اززندگی و امید به زندگی معلولان جسمی - حرکتی نیز رابطه مستقیم معناداری وجود داردP<0/05

Keywords:

باورهای مذهبی , رضایت اززندگی , امید به زندگی , معلولان جسمی - حرکتی