معماری سنتی و توسعه پایدار در مناطق معتدل و مرطوب

امروزه محیط زیست، صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم و رایج درسطح بین المللی تبدیل شده اند. یکی از مهمترین عوامل آلوده کننده محیط زیست در جهان و به خصوص درکشور ما ایران، مصرف انرژی فسیلی در فضاهای مسکونی، برای تهیه آب گرم مصرفی و تامین گرمای فضای خانه است، که با هجوم روز افزون انسانها از روستاها به شهرها به تعداد مصرف کنندگان سوختهای فسیلیافزوده میشود .با اجرای اصول پایداری محیطی میتوان با این مشکل مبارزه کرد. به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژیهای فسیلی و هم زیستی باشرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهر سازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ساخت و ساز می کند. در این تحقیق سعی شده است که با مطالعه معماری مسکونی اقلیم معتدل و مرطوب ایران، به بیان راهکارهای همساز با اقلیم پایدار پرداخته که درطول چندین قرن پاسخگوی نیازهای این مناطق با صرف کمترین هزینه و حفظ منابع، برای نسل های آینده می باشد.

Keywords:

معماری سنتی , توسعه پایدار و اقلیم معتدل و مرطوب