بررسی رابطه بین انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اهواز با ویژگی های شخصیتی آنان

پژوهش حاضر تحت عنوان بررسی رابطه بین انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر اهواز باویژگی های شخصیتی آنان به دنبال تعیین رابطه و سهم نسبی انواع متغیرهای شخصیتی در تبیین انگیزش پیشرفت تحصیلیدانش آموزان بوده است. به همین منظور تعداد 302 نفر دانش آموز دانش آموز با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفیمرحله ای به شیوه خوشه ای و با استفاده از جدول تصادفی مورگان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند.و به سؤالات پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی نئو فرم کوتاه (60 سؤالی) و انگیزش پیشرفت هرمنس پاسخ دادند. اینپژوهش از نوع همبستگی بود و نتایج ضرایب همبستگی ساده نشان داد بین انگیزه پیشرفت و بین ویژگی های شخصیتی(رواننژندگرایی (عصبیت)، برون گرایی، باز بودن به تجربه (گشودگی) و توافق پذیری با انگیزه پیشرفت دانش آموزان درسطح P<0/05 و P<0/01 رابطه معنی داری وجود دارد و بین صفت شخصیتی وجدانی بودن با انگیزه پیشرفت رابطه ای وجود ندارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نیز نشان داد که بیشترین سهم را در ایجاد انگیزه پیشرفت به ترتیب ویژگی شخصیتی روان نژندگرایی (عصبیت) به صورت منفی و ویژگی باز بودن (گشودگی) به صورت مثبت بر عهده دارند.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , انگیزه پیشرفت , دانش آموز , دوره متوسطه , شهر اهواز