بررسی برخی از شاخصه های تعلیم و تربیت عرفانی در کلام مولانا

راه های شناخت و معرفت بطور کلی به سه راه علمی، عقلی و عرفانی تقسیم می شود. راه عرفان به فطرت و وجدان تکیه دارد و با تزکیه نفس و عبادت همراه است؛ چراکه در عرفان معرفت الهی سرلوحه معارف قرار می گیرد. نظریه های تعلیم و تربیت نیز می توانند بر همین اساس، یعنی خدامحوری و عرفان استوار شوند و اغلب بزرگان شعر و ادب که منشی عارفانه دارند نیز همواره بر همین روشتاکید دارند. مولانا، عارف و اندیشمند بزرگ قرن هفتم، در مورد تعلیم و تربیت عرفانی دیدگاه روشنی دارد؛ بطوریکه موارد مختلفی چون توجه به خود شناسی، علم و دانش حقیقی، اخلاق نیکو و ادب، مبارزه با نفس، شجاعت، محبت، و... به روشنی از آثاراش قابل دریافت است. در این مقاله که به شیوه توصیفی_تحلیلی و با مراجعه به منابع کتابخانه ای نوشته شده است، برخی از اصول تربیت عرفانی از دیدگاه مولانا مورد بررسی قرار می گیرد

Keywords:

تعلیم و تربیت , عرفان , تربیت عرفانی , مولانا