صرفنظر کردن از درمانهای حمایتی طولانی کننده عمر: درست یا نادرست؟
Publish place: 1st International Congress of Bioethics
Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,156
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOETHICS01_025
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1386
Abstract:
تحت چه شرایطی می توان از انجام اقدامات درمانی برای بیمار صرفنظر کرد؟ عدم شروع یا توقف بعضی از اقدامات درمانی توجیه اخلاقی دارد یا خیر؟ تصمیم گیری درباره شروع یا خاتمه درمان باید بر اساس لحاظ کردن حقوق و رفاه بیماران باشد وبا موازنه سود یا زیان درمان ، بنا به قضاوت بیمار یا قلیم قانونی او انجام شود. دستور توقف عملیات احیا، در بعضی شرایط، قابل اجرا است. در بعضی از شرایط موجه نیز می توان از اقداماتطولانی کننده عمر صرفنظرکرد. اگر درباره فواید یک اقدام درمانی امید معقولی وجود داشته باشد، اما زیانهای آن هم قابل ملاحظه باشند، درمان اختیاری خواهد بود. بیماران واجد صلاحیت حق تصمیم گیری درباره درمان را در پرتو ارزیابی شخصی خود از سود و زیان دارد. در بیمارانی که واجد صلاحیت نیستند، نیز اگر درمانی بسیار زیانبار و طاقت فرسا باشد، اجباری نخواهدبود. به این دلیل قضاوت باید بر اساس کیفیت زندگی بیمار باشد.
Keywords:
Authors
لادن ناززاهدی
پژوهشگر مرکز تحقیقات گوارش و بیماری های کبدی - گروه اخلاق پزشکی
علا ملتی
پژوهشگر مرکز تحقیقات گوارش و بیماری های کبدی - گروه اخلاق پزشکی
منصوره صنیعی
پژوهشگر مرکز تحقیقات گوارش و بیماری های کبدی - گروه اخلاق پزشکی
رویا شرافت
پژوهشگر مرکز تحقیقات گوارش و بیماری های کبدی - گروه اخلاق پزشکی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :