نقش مؤلفههای هوش معنوی و ابعاد جهت گیری مذهبی در پیشبینی بخشودگی بینفردی در دانشآموزان پیشدانشگاهی شهر تبریز

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مؤلفههای هوش معنوی و ابعاد جهت گیری مذهبی در پیشبینی بخشودگی بینفردی به روش توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور از جامعه آماری دانشآموزان پیشدانشگاهی شهر تبریز، نمونهای به تعداد 863دانشآموز بهصورت نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای و بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. آزمودنیها پرسشنامههای جهتگیری مذهبی آلپورت و راس، مقیاس هوش معنوی عبداللهزاده و همکاران و مقیاس بخشودگی بین فردی احتشامزادهو همکاران را تکمیل نمودند. دادههای به دست آمده با استفاده از روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام درspss تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بخشودگی بینفردی با درک و ارتباط باسرچشمه هستی، زندگی معنوی با هسته درونی و جهتگیری مذهبیدرونی رابطه مثبت معنادار داشتهp>0/05 و با جهتگیری مذهبی بیرونی رابطه معناداری نداردp>0/05 همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که مؤلفهی زندگی معنوی با هسته درونی در گام اول؛ و جهتگیری مذهبی درونی در گام دوم میتوانند بخشودگی بین فردی را به طور معنیداری پیشبینی کنند. بر اساس نتایج میتوان گفت: افرادی که زندگی معنوی دارند، از خودآگاهی و بینش عمیق نسبت به زندگی و هدفدار نمودن آن برخوردارند، به تعالیم مذهبشان صادقانه اعتقاد داشته و عمل میکنند و در هنگام تعارض و ناسازگاری نیز از توان بخشودگی بیشتری برخوردارند

Keywords:

هوش معنوی , جهتگیری مذهبی , بخشودگی بینفردی