تبیین و اولویت بندی خوشههای شایستگی در سطوح مختلف مدیریت با استفاده ازرویکرد فازی

امروزه رقابت شدید و تغییرات فناوری، فشار روز افزونی بر سازمانها و شیوههای متنوع آنها در افزایش بهرهوری نیروی انسانی واردمیسازد. اکنون از مدیران سازمانها انتظار می رود که از همه شایستگی های لازم برخوردار باشند و با بکارگیری این شایستگی هادر برنامههای توسعه کارکنان و سازمان، زمینه ایجاد مزیت رقابتی را فراهم سازند و این درست همان چیزی است که موجب شده در محیط رقابت، احراز شایستگی ها برای سطوح مختلف مدیران اهمیت یابد. با توجه به این مهم در این پژوهش به شناسایی و اولویت بندی خوشه های شایستگی مدیران در سطوح مختلف مدیریت عالی، میانی و عملیاتی( پرداخته شده است. خوشه های شایستگیطبق مطالعات صورت گرفته توسط صاحب نظران شامل هوش شناختی، هوش عاطفی، خود مدیریتی، هوش اجتماعی، آگاهیاجتماعی و مدیریت روابط می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اساتید مجرب و خبره مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر تشکیل می دهند. جهت تعیین اولویت این سطوح از رویکرد تحلیل سلسله مراتب فازی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد در بین معیارها، برای مدیران سطوح عالی، خوشه مدیریت روابط، برای مدیران سطوح میانی خوشه هوش شناختی و برای سطوح عملیاتی خوشه خودمدیریتی، حائز اهمیت می باشند؛ به عبارت دیگر هر یک از سطوح مدیریت با توجه به موقعیت سازمانی و ارتباطی، ضمن اهمیت داشتن شایستگی های ذکر شده برای تمام سطوح مدیریت، باید یک خوشه از شایستگی ها را بیشتر در خود پرورش دهند.

Keywords:

سطوح مدیریت , خوشه های شایستگی مدیران , AHP فازی