بررسی تاثیر فاصله طولی بین روتور و استاتور در کمپرسور موتور جت بر مشخصه های عملکرد آن

فاصله طولی بین روتور و استاتور ، یک پارامتر مهم در توربو ماشین های موجود در موتورهای جت است و تأثیر بسزایی در عملکرد آنها دارد. مطالعه انجام شده تأثیر فاصله طولی بین روتور و استاتور را روی یک مرحله از کمپرسور موتور جت با نسبت فشار 1.35و جریان صوتی، با تحلیل عددی، توسط نرم افزار تجاری Ansys Fluent بررسی می کند. مدل توربولانسی استاندارد تابع دیوار استاندارد و شبکه هایبرید برای تحلیل استفاده شده است. نخست، طرحی برای پیکربندی پایه ای کمپرسور با فاصله طولی 75% طول وتر محوری نوک روتور ، به ازای سرعت های مختلف انجام شده و مشخصه های عملکرد یک کمپرسور در این شرایط به دست آمده است، سپس همین تحلیل برای فاصله های طولی 30%، 60%، 90% و 120% طول وتر محوری نوک روتور ، تکرار و مشخصه های عملکرد به ازای فاصله های طولی مختلف مقایسه شد. این مطالعه نشان می دهد که برای دستیابی به بهترین شرایط عملکردی، فاصله طولی بین روتور و استاتور باید به اندازه 65 تا 75% طول وتر محوری نوک روتور باشد.

Keywords:

تحلیل عددی , فاصله طولی روتور و استاتور , کمپورسور موتور جت , مشخصه های عملکردی , نرم افزار تجاری