کاهش رفتارهای دردی آزمون فرمالین با تزریق مرفین به داخل هسته پاراژیگانتوسلولاریس موش صحرایی

مقدمه: تزریق سیستمیک مرفین سبب بی دردی در آزمون فرمالین می شود، ولی هسته ها و مراکز مغزی که این بی دردی را وساطت می کنند، مشخص نشده است؛ بنابراین در این مطالعه اثرات تزریق داخل هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی( LPGI) مرفین، روی پاسخ رفتاری به درد در آزمون فرمالین بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه ی رفتاری از مدل درد التهابی به وسیله فرمالین در موش های صحرایی سفید، در محدوده وزنی 200-300 گرم استفاده شد. با عمل جراحی استروتاکسی، کانول راهنما در داخل هسته LPGI قرار گرفت و پس از یک هفته استراحت، آزمون فرمالین با تزریق 50 میکرولیتر محلول فرمالین 2% به زیر پوست پنجه پای حیوان انجام شد. نتایج: تزریق مرفین به داخل LPGI سبب کاهش شدید رفتارهای دردی در مرحله فاز 1، اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین شد (دوز 50 نانومول). در مقایسه با تزریق داخل LPGI مرفین که رفتارهای دردی را در فاز 1، اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین شدیداً کاهش داد (P<0/001 ) تزریق جانبی تر نسبت بهLPGI مرفین، هیچ تأثیری روی رفتارهای دردی آزمون فرمالین نداشت. نتیجه گیری: تزریق داخل LPGI مرفین سبب کاهش شدید رفتارهای دردی در مرحله فاز 1، اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین شد که پیشنهاد می کند گیرنده های اپیویئدی در LPGI سبب مداخله با مکانیسم های رفتارهای دردی در آزمون فرمالین به عنوان درد التهابی می شود.

Keywords:

مرفین , بی دردی , هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی , آزمون فرمالین