بررسی رابطه بین تیپ شخصیتی روانرنجوری با هوش معنوی در دختران و پسران(مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرضا)

هدف اصلی این تحقیق تعیین رابطه بین شخصیت روان رنجوری با هوش معنوی در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور شهرضا بوده است. متغیرهای اساسی تحقیق شامل متغیر مستقل (شخصیت روان رنجوری)، متغیر وابسته (هوش معنوی) و متغیر کنترل (جنسیت) بودند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارتوصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. نمونه ی آماری در این پژوهش 60نفر دانشجو، 30نفر دخترو 30نفر پسر که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. نتایج حاصل از آمار توصیفی نشان داد که میانگین متغیر روان رنجوری 98/32و میانه و مد آن به ترتیب 100و 104می باشد. انحراف استاندارد برابر 16/31و کمترین مقدار این متغیر 58و بیشترین مقدار 133می باشد. همچنین با توجه به آزمون فرضها مشخص گردید که بین تیپ شخصیتی روان رنجوری و هوش معنوی رابطه معناداری وجود دارد و میزان همبستگی بین این دو متغیر برابر 0/253است، که یک همبستگی مثبت می باشد. در فرضی دیگر از این مطالعه سطح معناداری بین تیپ شخصیت روان رنجوری در زنان و مردان محاسبه شد. برای اثبات این فرض از آزمون tبرای مقایسه دو گروه مستقل استفاده شد. در این آزمون سطح معناداری 70/80است و چون 0/05بیشتر است فرضیه رد می شود و نتیجه می گیریم که بین تیپ شخصیت روان رنجوری زنان و مردان تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

روانرنجوری , هوش معنوی , شخصیت , جنسیت