بررسی احساس امنیت اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن درفضاهای عمومی نمونه موردی پارک مینا واقع در منطقه 81 تهران

از دیرباز امنیت یکی از نیازهای اولیه بشر بوده است و بسیاری از جنگها و صلحها جهت بهدست آوردن و حفظ امنیت رخ میدادهاند . در این راستا اصل مفهوم امنیت پیش از آنکه مقولهای قابل تعریف باشد، پدیدهای ادراکی و ذهنی است، یعنی ایناطمینان باید در ذهن مردم، دولتمردان و تصمیمگیران بهوجود آید که برای ادامه زندگی بدون دغدغه، امنیت لازم وجود دارد یا نه؟ نظربه اینکه این مقوله رابطه ای تنگاتنگ باسایر ساختارهای جامعه داردوتحت تاثیرعوامل گوناگونی شکل می گیرد،مسلما بررسی و شناخت میزان احساس امنیت شهروندان می تواند گامی موثردرراستای افزایش احساس امنیت ودرپی آنرشدوشکوفایی جامعه باشد. بی تردیدایمن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح می باشد.به طوری که طراحی محیط های شهری مناسب ، عامل مهمی در کاهش و قوع جرائم وبه طبع آن افزایش ضریب امنیت درجوامع بشری می باشد.اما روشن است که این امر تنها ازطریق طراحی محیطی میسرنبوده وعوامل بسیاری درایجادآن موثرند. امن سازی فضاهایشهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است. در مقاله ی حاضرکه جمع آوری داده ها ازطریق مطالعات کتابخانه ای ومشاهدات میدانی ونظرسنجی شفاهی ازساکنین صورت گرفته است در ابتدا به تعریف امنیت در فضاهای شهری ومؤلفه های روانی و تآثیر گذار در آن اشاره می شود و سپس به بیان شاخص های کالبدی منظر شهری و مؤثر در امنیتپرداخته می شود.سپس به بررسی نمونه موردی پارک مینا واقع در منطقه 81 تهران می پردازیم تا تاثیر شاخص های مذبوررادرمقدارامنیت این پارک ارزیابی کنیم. به نظر می رسد اجتماع پذیر بودن محیط مسکونی و حس تعلق در پارک توانسته با عوامل طراحی محیطی آن رقابت کند.

Keywords:

امنیت , احساس تعلق , پارک مینا , عوامل محیطی , انسجام اجتماعی