اصول معماری پایدار در طراحی موزه ها

معماری پایدار از زمانی که مفاهیم پایداری به عنوان راه حل هایی برای کاهش اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست مطرح شده است، در محافل معماری جایگاهی بسیار مرتفع یافته است. در معماری پایدار ساختمان نه تنها باید با شرایط اقلیمی منطقه مطابقت داده شود بلکه می بایست ارتباط متقابلی را نیز با آن برقرار کند. معماری پایدار زیرمجموعه طراحی پایدار به شمار می آید و یکی از رویدادهای اصلی معماری معاصر محسوب می گردد. این نوع معماری به عنوان واکنشی در مقابل مسایل و مشکلات صنعت محسوب می گردد. امروزه تکنولوژی با ساز و کارهای متنوع آن آسایش و راحتی را برای انسان به ارمغان آورده است. در نتیجه استفاده بی رویه از تکنولوژی بدون نگاهی جامع به تخریب محیط زیست در اثر ساخت و سازهای مکرر، آلودگی هوا و آلودگی صوتی بیشتر شده است. معماری پایدار در جهت مقابله با اثرات سوء صنعت ساختمان سازی عمل می کند. طراحی پایدار همکاری متفکرانه معماری با مهندسی سازه، برق ومکانیک است. علاوه بر فاکتورهای متداول طراحی مانند زیبایی، تناسب و بافت و سایه و نور وامکاناتی که باید مد نظر قرار گیرند، گروه طراحی باید به عوامل طولانی مدت محیطی، اقتصادی و انسانی توجه نموده و اصول اولیه آنرا که به قرارزیز است، مد نظر قرار دهد؛در تحقیق حاضر پس از معرفی اصول معماری پایدار و تعاریف مربوط به موزه و انواع آن، نکات کلیدی معماری پایدار برای طراحی موزه ها بررسی شده است. تحقیق حاضر از نوع بنیادی بوده و روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

پایداری , معماری پایدار , موزه , پایداری در موزه