بررسی ارتباط بین سیستم گزارش و پیگیری عوامل بالقوه آسیب رسان و ایمنی محیط کار (مطالعه موردی پالایشگاه نهم)

صنعت نفت و گاز به علت ماهیت فرایند، مواد، تجهیزات و همچنین خطرات و عوامل بالقوه آسیب رسان همواره مستعد بروز حوادثمیباشند. ازاین رو لازم است برنامه های نظام مندی وجود داشته باشد تا از بروز حوادث ممانعت و در صورت وقوع از شدت پیامدهاینامطلوب آن کاسته شود. انجام چنین اقداماتی نیازمند شناسایی و گزارش خطرات و عوامل بالقوه آسیب رسان است تا براساس آنبرنامه های پیشگیرانه و کنترلی تدوین و اجرا شود. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین گزارش و پیگیری عوامل بالقوه آسیب رسان باایمنی محیط کار می باشد. در این پژوهش داده ها با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر دو قسمت پرسشنامه فرهنگایمنی (فرهنگ گزارش عوامل بالقوه آسیب رسان) و پرسشنامه ایمنی محیط کار، جمع آوری و آنالیز گردید . بر اساس داده هایپرسشنامه به نظر می رسد بین گزارش و پیگیری عوامل بالقوه آسیب رسان با ایمنی محیط کار ارتباط مستقیمی وجود دارد.شناسائی و گزارش عوامل بالقوه آسیب رسان باعث پیشگیری و کاهش حوادث، ارتقای سطح فرهنگ ایمنی و در نهایت منجر به ایجادمحیط کاری ایمن برای پرسنل و کاهش صدمه به تجهیزات، محیط زیست و مواد خواهد شد.

Keywords:

عوامل بالقوه آسیب رسان , ایمنی محیط کار , شناسایی خطرات , فرهنگ ایمنی