رویکردی نو به انرژی زیست توده ی چوب در ساختمان

به دنبال بحران کاهش منابع سوخت های فسیلی و افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، انرژی های زیست توده (Biomass) در کنار سایر انرژی های طبیعی چون باد و خورشید و آب مورد توجه فراوان قرار گرفته اند. زیست توده چوب نیز برای تولید گرما، برق و سوخت های زیستی به کار می رود و تکنولوژی تبدیل این بیوماس به انرژی در سالهای اخیر گسترش یافته است. اما با این وجود به دلیل اینکه قیمت این زیست توده قابل رقابت با قیمت سوخت های فسیلی سنتی نیست هنوز کاربرد آن گسترش زیادی نیافته است. با این وجود تغییرات آب و هوا و قوانین جدید استفاده از انرژی های تجدید پذیر، کاربرد بیوماس چوب جنگلی و کشاورزی را بیش از پیش کرده است. ژاپن به عنوان کشوری با منابع غنی جنگل، زیست توده ی چوب را نه تنها به عنوان یکی از مصالح ساختمانی بلکه به عنوان منبع غنی انرژی از دیرهنگام به کار می برده است. در واقع در روند ساخت و ساز بناهای چوبی مقدار زیادی نخاله و زائده های چوبی به وجود می آید که می تواند به عنوان انرژی زیست توده استفاده شوند. ساچمه های چوبی (Pellet) به دلیل سهولت کاربرد مورد توجه زیادی قرار گرفته و تعداد زیادی دیگ بخار و اجاق هایی با این نوع سوخت در ژاپن ساخته شده اند. در این تحقیق تعدادی ساختمان بر پایه سوخت گرمایشی چوب استفاده شده اند. شرایط به کارگیری این منبع سوخت در آنها متفاوت است اما نتایج مطالعه نشان می دهد همه آنها سبب کاهش انتشار دی اکسید کربن در هوا می شوند و این مزیت مهم می تواند طراحان را به دانش رویکردی جدید به این زیست توده با هدف طراحی ساختمانی پایدار تشویق کند.

Keywords:

زیست توده چوب , گرم شدن جهانی , بیوانرژی جنگلی , سوخت پلت , انتشار CO2