اثر حاکمیت شرکتی و ساختار مالکیت بر افشای اختیاری در شرکت های پذیرفته شده

هدف این پژوهش، تأثیر حاکمیت شرکتی بر میزان افشای اختیاری اطلاعات در گزارش های سالانه 81 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1389 تا 1392 است. به منظور اندازه گیری سطح افشای اختیاری اطلاعات در گزارش های سالانه از شاخص غیروزنی متشکل از 60 قلم اختیاری و برای آزمون فرضیه های پژوهش، از روش تحلیل ضرایب رگرسیون استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که از میان متغیرهای حاکمیت شرکتی در حوزه افشای اختیاری، تنها اندازه هیئت مدیره و اعضای غیرموظف رابطه معناداری با سطح افشای اختیاری ندارند. دیگر متغیرهای حاکمیت شرکتی (سهامداران نهادی فعال، سهامداران نهادی غیرفعال، مالکیت دولتی) رابطه معناداری با میزان افشای اختیاری دارند. در واقع، مالکیت نهادی عاملی است که منجر به ترغیب شرکت ها برای افشای اختیاری اطلاعات می شود. شواهد تجربی این مطالعه می تواند قانون گذاران را در اتخاذ روش های جدید در بهبود کیفیت گزارشگری مالی، یاری رساند.

Keywords:

حاکمیت شرکتی , اندازه هیئت مدیره , ساختار مالکیت , افشاری اختیاری , شاخص غیروزنی