رهیافتی ازانعطاف پذیری به معماری پایدار درطراحی مجتمع های مسکونی

مسکن یکی ازمهمترین نیازهای اساسی خانوارهادکنار خوراک و پوشاک مطرح می باشد وجز نیازهای دارای اولویت می باشند زندگی شهری و فضاهای کوچک اپارتمانی نیاز افراد را به بهینه سازی فضای زندگیشان افزایش میدهد بدین ترتیب میتوان بیشترین کاربرد و استفاده را ازکمترین فضا بدست آورد استفاده درست و بهینه ازفضا درطراحی مسکن یکی ازپراهمیت ترین بخشهای آن است قدم اول برای موفقیت دراستفاده بهینه ازفضا شناخت نیازها و محدودیتهاست یکی ازاقداماتی که برای بهینه سازی فضای آپارتمان کوچک میتوان انجام داد طراحی انعطاف پذیر فضاهاست بااستفاده بهینه ازفضاهای خانه و طراحی انعطاف پذیر آنها میتوان به طیف وسیعتری ازنیازهای ساکنان درمساحتهای کوچک پاسخ گفت و به معماری پایدار دست یافت پژوهش حاضرتلاشی درجهت پرداختن به اصول طراحی مسکن بهینه و تدوین معیارهای موثر درآن است

Keywords:

مسکن , طراحی بهینه , انعطاف پذیر , معماری پایداری , مجتمع مسکونی