تأثیر مدیریت کیفیت فراگیر بر قابلیت یادگیری سازمانی در آموزش عالی

سیستم مدیریت کیفیت، ترکیبی از ساختارهای سازمانی، مسئولیت ها، روش ها و مدیریت است. اجرای مدیریت کیفیت جامع در آموزش عالی، موجب سازگاری با تغییرات محیطی می شود. لذا در این مقاله پس بررسی ادبیات نطری پژوهش به بررسی تأثیر مدیریت کیفیت فراگیر بر قابلیت یادگیری سازمانی در دانشگاه ها پرداخته شده است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. برای سنجش متغیرهای پژوهش دو پرسشنامه با طیف 5 گزینه ای لیکرت استفاده شده که این پرسشنامه ها میان 253 نفر از کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه های سبزوار توزیع شد. روایی محتوایی هر دو پرسشنامه توسط تعدادی از صاحبنظران و متخصصین مدیریت مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه های مدیریت کیفیت فراگیر و یادگیری سازمانی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/96 و 0/98 تعیین شده است. نتایج پژوهش حاکی از این بود که مدیریت کیفیت فراگیر تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری بر یادگیری سازمانی دارد.

Keywords:

مدیریت کیفیت فراگیر , یادگیری سازمانی , اعضای هیئت علمی , آموزش عالی