میادین شهری عرصه ای برای تبلور هویت اجتماعی شهروندان

امروز در فضاهای شهری اتومبیل تمام فرصت های با هم بودن را از انسان ها گرفته است. خیابان ها و میادین شهری ما آنقدر که بر اساس استانداردهای حرکت اتومبیل شکل گرفته و تعریف شده اند از انسان غافل شده اند. فضای شهری انسان گرایی بیشترین تأکید را بر حضور و دیده شدن انسان دارد بهترین راهکار برای تحقق اصل انسان محوری کاستن از توده ها است. برای دیده شدن انسان پیراستن فرم ها و کاربردها و زدودن آنچه که مانع رویت انسان و انسانیت می شود. ایستادن در میانه فضای تهی برای بهتر دیده شدن و این شاید همان دلیلی باشد که میدان در زمره فضاهای شهری ایستا قرار می گیرد. ما انسان ها درگیر مظاهر مدرنیته که امروز آن قدر غرق در مشغله های فکری، کاری و مسائل روزمره مادی شده ایم که انگار یکدیگر را نمی بینیم.است پدر در کنار هم در داخل وحدت بینش شیعی این ها شاید آن بخش از بحران باشد که متوجه خود ما انسان ها است اما روی دیگر سکه این بحران مربوط می شود به ضعف در ساختارهای شهری در شهرهای امروز، عدم وجود عرصه های تهی از کالبد های ساختمانی (میادین) که برای حضور انسان تدبیر شده باشند یکی از ریشه های این بحران در شهرها است. میادین شهری تا پیش از انقلاب صنعتی و صدور ماشین بت حضور انسان ها معنا و مفهوم پیدا می کرد و به همین دلیل هم زیبا و متناسب، جذاب و دلپذیر بود اما از زمانی که اتومبیل جا پای انسان گذاشت سردی، خمودگی و تهی شدن از شور و سرزندگی را برای میادین شهری به ارمغان آورد. هدف اصلی تحقیق پیش بررسی تأثیرات بازخوردهای حضور انسان حضور انسان در میادین شهری و تبیین جایگاه انسانی فضاهای از این دست در پهنه شهرها است. مقاله حاضر که ابزار جمع آوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای است به شیوه ای تحلیلی،توصیفی گردآوری شده است و نگارندگان این تحقیق در صددند با ارائه مفادی از هویت اجتماعی تأثیرات حضور انسان ها در میادین شهری بر این مقوله را مورد بررسی قرار می دهد.

Keywords:

هویت اجتماعی , میدان , انسان محوری , تعاملات اجتماعی , مکانیت , اجتماع پذیری