رابطه ساختار مالکیت و محافظه کاری حسابداری

محافظه کاری در گزارشگری مالی می تواند به عنوان یک معیار جایگزین برای برخی مکانیزم های حاکمیت شرکتی مؤثر واقع شود. محافظه کاری با ساختار مالکیت رابطه نزدیکی داشته و هر دو نقش مهمی در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و کاهشهزینه های نمایندگی در قرارداد ها ایفاء می کنند. محافظه کاری می تواند رفتار فرصت طلبانه مدیریت شرکت در گزارشگری مالی را محدود نماید. در این تحقیق رابطه بین ساختار مالکیت و محافظه کاری حسابداری با استناد از اطلاعات 101 شرکت فعال در بازه زمانی 1387 الی 1391 بررسی شد. ساختار مالکیت و مؤلفه های آن (مالکیت نهادی، مالکیت شرکتی، مالکیتمدیریتی) به عنوان متغیر های مستقل و محافظه کاری به عنوان متغیر وابسته و سه متغیر اندازه شرکت، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و اهرم مالی به عنوان متغیر های کنترلی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از فرضیات نشان داد که ساختار مالکیت و مؤلفه های آن با محافظه کاری رابطه معنادار و مثبت دارد. یعنی با افزایش هر یک از مؤلفه های مالکیت استفاده از رویه های محافظه کارانه افزایش خواهد یافت

Keywords:

ساختار مالکیت , مالکیت نهادی , مالکیت مدیریتی , مالکیت شرکتی , محافظه کاری حسابداری