مکان یابی پارک محلی بر اساس مدل تحلیل سلسله مراتبی (نمونه موردی : پارک فردوسی واقع در شهر بجنورد)

پارک های شهری سهم اساسی در رفاه عمومی مردم دارند. نقش آن را می توان در رفاه شخصی، اجتماعی،اقتصادی، محیطی و روانی شهروندان مشاهده کرد . تأمین نیازهای اجتماعی و روانی شهروندان و تقویت همبستگی اجتماعی و نزدیکی با طبیعت به نحوه بهره گیری از فضاهای باز و سبز شهری مربوط می شود که به برنامه ریزی و طراحی سنجیده نیاز دارد . ارائه فرصت برابر در دسترسی به پارک ها یکی از مسائل مهم در طراحی و توزیع مناسب پارک هاست. این موضوع یکی از جنبه های اصلی در سیستم گذران اوقات فراغت افراد یک شهر در جهت دسترسی هر چه بهتر و مناسب تر افراد یک شهر است. توزیع مناسب تر این کاربری منجر به عدالت بیشتر برای همه گروههای اجتماعی می شود. با پذیرفتن این نکته که فضای سبز به عنوان ریه های تنفسی شهر به شمار رفته و فقدان آن به معنی عدم وجود سلامت جسمی و روانی در شهرها محسوب می شود ضرورت توجه به فضای سبز ملموس تر می شود. با توجه به این ضرورت، هدف این مقاله بررسی توزیع فضایی و مکان یابی پارک های شهر بجنورد با استفاده از مدل سلسله مراتبی است. در بررسی پارک های شهر بجنورد به نحو ه پراکنش، توزیع پارک، سلسله مراتب، مقیاس پارک، سرانه و وضعیت کمی و تعداد پارک در سطح منطقه، شهر و .. پرداخته شده است . بنابراین در این مقاله ابتدا توزیع فضای پارک دریکی از محلات شهر بجنورد بررسی شده سپس با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی با تلفیق در نرم افزار مکان های پارک های جدید شهری دربجنورد تعیین شدند

Keywords:

پارک شهری , توزیع فضایی , فرایند تحلیل سلسله مراتبی , بجنورد