مدلسازی اثر پارامترهای الکتروریسی بر روی ضخامت لوله های الکتروریسی شده پلی یورتان با قابلیت کاربرد بهعنوان پروتزهای لولهای شکل

به منظور تولید پروتز با ویژگیهای مطلوب و بهبود عملکرد آن در حین پیوند و بعد از آن، ارزیابی خواص پروتز تولیدی از اهمیت بالایی برخوردار است. در مطالعه حاضر ضخامت لولههای الکتروریسی شده از نانوالیاف پلی یورتان به عنوان یکی از پارامترهای اثرگذار بر روی خواص و عملکرد پروتزهای لولهای شکل مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای الکتروریسی در دو سطح پایین و بالا شامل غلظت محلول w/v% 12-8 ولتاژ اعمالی kV 19-13 پاس گلی ریسندگی cm 25 - 15 و نرخ تغذیه ml/h 0.63-0.38 انتخاب شده و با استفاده از طراحی آزمایش فاکتوریل کامل در دو سطح، حالتهای مورد نیاز جهت نمونه گیری مشخص گردید. مدل سازی تجربی پارامترهای مورد اشاره نشان داد که از بین فاکتورهای موجود به ترتیب فاصله ریسندگی، غلظت محلول و ولتاژ اعمالی بیشترین اثر معنی دار را بر روی ضخامت بهعنوان متغیر پاسخ دارند. با افزایش فاصله ریسندگی، ضخامت لوله کاهش یافته و با افزایش غلظت محلول و ولتاژ اعمالی ضخامت روند افزایشی از خود نشان داده است.

Keywords:

پلییورتان , نانوالیاف , ضخامت , طراحی آزمایش , پروتزهای لولهای