بررسی و تحلیل الگوی شکل گیری شهرهای جدید (نمونه موردی شهر جدید هشتگرد)

با توجه به رشد جمعیت شهر نشین ، گسترش شهری در راس مسایل شهری جهان است.گسترش امکانات و تسهیلات شهری باعث افزایش سریع جمعیت و کاهش مرگ و میر گردید. روستاها که دیگر منابع سرشاری برای روستاییان نبودند به نفع شهرها تخلیه شده و سیل مهاجرت به سوی شهرها روانه گشت.دراین هنگام شهر به عنوان مرکزی برای فعالیت وصنعت می توانست برای روستاییان نوعی منبع ارتزاق باشد. در چنین شرایطی سیاست تمرکز زدایی فضایی بر اساس ساختن شهرهای جدید که یکی از مستقیم ترین اشکال تمرکززدایی در کشور های در حال توسعه شناخته میشود و به عنوان الگوی گسترش شهری برگزیده میشود. حوزه شهری هشتگرد باتوجه به نزدیکی آن به کرج ،دسترسی مناسب ، آب و هوای مساعد، برخورداری از اراضی مرغوب کشاورزی ،همجواری با نواحی ییلاقی و ....مورد اهمیت میباشد. .این شهر اهدافی همچون جذب سرریز جمعیت منطقه شهری تهران وکرج ، الگوی مناسب برای ایجاد توسعه شهر، ایجاد محیط مناسب زیست و حذف آلودگی های هوا ، صوتی و غیره ، سازماندهی به شهرهای بزرگ تهران و کرج ،پاسخگویی به نیاز مسکن گروه های با درآمد کم و میانه ، دستیابی به خود بسندگی اقتصادی یا هویت مستقل، برنامه ریزی و طراحی گردیده است.شهر جدید هشتگرد نیز مانند سایر شهرهای جدید ایران در رسیدن به اهداف کمی و کیفی مورد انتظار توفیق چندانی نداشته است.در تحقیق حاضر از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی استفاده شده است.

Keywords:

شهرجدید , شهر جدید هشتگرد , الگوی شهر , کرج