نگاهی دوباره به پسوند نام آوا ساز/-ast/درفارسی دری
Publish place: Language Related Resaerch، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 684
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LRR-6-2_005
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
Abstract:
.از پسوندهای کهنی است که در متون دری حوزهٔ خراسان به کار رفته است /-ast( پسوند نام آواساز جلال متینی، علی رواقی، نجیب مایل هروی و دیگران، با استناد به شواهد کویشی خراسانی، این جا : پسوند را پسوندی خراسانی دانسته اند. پس از ایشان، حسن حاتمی به وجود صورت دیگری از این پسوند در گویش کازرونی اشاره کرده است: بی آنکه به پیشینه یا ریشهٔ آن بپردازد. در مقالهٔ حاضر، نگارندگان کوشیدهاند ضمن ارائهٔ شواهدی از کاربرد این پسوند در گویشهای خوزستان و متون کهن : V i. فارسی، فرضیه ای در مورد چگونگی شکل گیری آن ارائه کنند. طبق این فرضیه، پسوند مذکور در پسوند اسم مصدرساز /iSt-/ ریشه دارد؛ به نظر میرسد که پسوند اخیر (iSt-) در برههای خاص به طور چ s وسیع در ساخت نام آواها به کار رفته است. از سوی دیگر، در «قرآن قدس» که از متون حوزهٔ گویشی جنوب ایران (سیستان) است، شواهدی از کاربرد /aSt-/ یا isti-/ در مقام پسوند اسم مصدرساز دیده ܢܚܬܝ می شود. ظاهراً این شواهد شاذ، حلقهٔ پیوند تاریخی پسوند نام آواساز خراسانی (ast-) و پسوند نام آواساز جنوبی (est-) هستند:،
Authors
عباسعلی وفایی
استاد زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران
غلامرضا مستعلی پارسا
دانشیار زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران
سیدمهدی دادرس
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران