بهینه سازی گرمایش یک ساختمان مسکونی و آب مصرفی آن توسط یک سیستم خورشیدی فعال

هدف از این تحقیق امکان سنجی استفاده از یک سیستم خورشیدی فعال و طراحی آن برای گرمایش فضا و آب مصرفی یک ساختمان با ضریب کلی انتقال حرارت UA-400W/°C واقع در عرض جغرافیایی 38/5 و طول جغرافیایی 46/17 می باشد. بدین منظور با انتخاب دو روز 1 ادر و 1 دی از فصل سرما به عنوان نمونه و نیز نوشتن کدی کامپیوتری به زبان برنامه نویسی C و اعمال تمامی متغیرهای مؤثر در طراحی آن محاسبات برای سطوح مختلف گردآورنده خورشیدی انجام گردید. نتایج حاصل نشان می دهد که در طراحی برای سردترین روز سال با متوسط دمای محیط 50- در ساعت های غیر آفتابی، کمینه سطح گردآورنده خورشیدی شیشه ای دو جداره لازم بایستی 150m2 باشد تا دمای مخزن ذخیره حرارت از 55C پایین تر نرود. در این حالت بیشینه دمای مخزن ذخیره حرارت برابر 68C و دمای lit و 300 لب گرم حاصل 50C است. در فصل گرما برای گرمایش lit و 300 اب تا دمای 56C کمینه سطح گردآورنده خورشیدی شیشه ای یک جداره لازم 4m2 می باشد. در این تحقیق مشاهده می گردد که کارکرد گردآورنده خورشیدی با شیشه های یک و دوجداره تقریباً یکسان بوده در حالی که در فصل سرما گردآورنده خورشیدی با شیشه یک جداره قابل استفاده نمی باشد.

Keywords:

گردآورنده تخت , مبدل حرارتی کویل دار , ساعت آفتابی , ضرایب اتلاف حرارتی , گرمایش فعال