تشخیص صنایع استراتژیک از دیدگاه تولید و اشتغال در اقتصاد ایران مبتنی بر پیوندهای خالص و ناخالص

یکی از اصول لاینفک در علوم اقتصاد، کمیابی و محدودیت منابع می باشد . از اینروتخصیص بهینه منابع محدود، بالاخص در مناطق عقب مانده یا کمتر توسعه یافته که با کمبود نسبی امکانات تولید مواجه می باشند، بعنوان یک هدف کل باعث شده تا استراتژی رشد نامتعادل در مقابل استراتژی رشد متعادل تعریف و به کار گرفته شود. گام اول در تدوین این استراتژی، شناسایی بخش ها و فعالیت های اولویت دار، منطقه می باشد. در مقاله حاضر سعی شده تا با استفاده از اطلاعات جدول داده ستانده سال 1385 پتانسیل های اشتغال زایی و تولید بخش های مختلف کشور را با استفاده از روش های سنتی و نوین رتبه بندی نماید. نتایج نهایی نشان می دهد که با توجه به نتایج حاصل از روش هاس سنتی و نوین، بخش مواد و محصولات شیمیایی از دیدگاه تولید، اشتغال و رتبه های بالایی را در اقتصاد ایران به خود اختصاص داده است.