بررسی رابطه میان سرمایه فکری و بهره وری دانشگاه

در اقتصاد مبتنی بر دانش، محصولات و سازمانها براساس دانش زندگی می کنند و می میرند. موفق ترین سازمان ها، آنهایی هستند که از این دارائی ناملموس به نحو بهتر و سریع تری استفاده می کنند. از دیدگاه استراتژیک، امروزه از سرمایه فکری به منظور خلق و افزایش ارزش سازمانی استفاده می شود و یک محرک بسیار حیاتی برای پایداری اعتبار یک سیستم در محیط رقابتی بین سازمانی است، لذا موسسات آموزش عالی به عنوان یک سازمان دانش محور می بایست جهت ارتقاء سطح بهره وری خود به موضوع سرمایه فکری به عنوان یک متغیر مستقل تاثیرگذار توجه نمایند. هدف این تحقیق بررسی تأثیر سرمایه فکری بر بهره وری یکی از دانشگاه های ایران است. این تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری کلیه کارمندان و اعضای هیات علمی و هیأت رئیسه دانشگاه مورد مطالعه می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بین سرمایه فکری و بهره وری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و با افزایش مولفه های سرمایه فکری، بهره وری سازمان نیز بهبود میابد. همچنین نتایج نشان می دهد که تأثیر سرمایه ساختاری بر بهره وری دانشگاه مورد مطالعه بیش از تأثیر سایر مؤلفه های سرمایه فکری بوده است. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر با مطالعات انجام شده در سایر سازمانها و اصناف مانند بانکها، تولیدکنندگان محصولات الکتریکی، خودرو سازی سایپا و سایر سازمان های دانش محور مطابقت دارد.