مدیریت سرمایه فکری یا مدیریت دارایی های نا مشهود

امروزه با توجه به محیط کسب و کار و به منظور ایجاد ارزش در بازار ، کسب مزیت رقابتی پایدار ، بقا و پیشرفت در آن باید جریان نوآوری را در سازمان بهبود بخشید . تحولات پویا و پرشتاب در عصر حاضر پیچیدگی فعا لیت های سازمان ها و مدیریت دارایی های نامشهود سازمان را به دنبال داشته است و باعث شده داراییهای نامشهود و سرمایه فکری موضوعاتی با اهمیت و به عنوان یکی از ارزش افزاترین منابع شرکت ها ، سرمایه ای کلیدی ، اهرمی استرتژیک برای مدیریت عملکرد کسب و کار و نوآوری مستمر شرکت محسوب شوند که مدیریت صحیح آن در محیط پر تلاطم و چالش بر انگیز امروزی رمز موفقیت شرکت ها محسوب می شود. سرمایه فکری به مجموعه ای از دارایی های نامشهود (منابع ،توانایی ها و قدرت) اشاره می شود که باعث ایجاد ارزش در سازمان می شود اما دارایی های نامشهود به علت ماهیت خاص ، گستردگی ، تنوع ، ساختار شرکتها و عملکرد آنها در موقعیتهای مختلف و نسبت ترکیب و ارزش منعکس شده آنها بحث های گسترده ای را در تحقیقات حسابداری ایجاد کرده اند. همچنین بخش عمده ای از تحقیقات انجام شده در کشورهای دارای تجربه آمریکایی و اروپایی و.. نشان داده اند که ضرورت توسعه دارایی های نامشهود و سرمایه فکری به یک الزام جدی برای کشورها و به عنوان شاخصی در توسعه یافتگی کشورها قلمداد می شود و این نوع سرمایه منبعی با ارزش برای کسب توانمندی های رقابتی در جهان امروز و به عنوان یکی از چالشهای اساسی در عرصه بین المللی کسب و کار تبدیل شده است.

Keywords:

سرمایه فکری , دارایی های نامشهود , مزیت رقابتی ,