اثربخشی درمان شناختی– رفتاری بر بهبود کیفیت زندگی متاهلین آسیب دیده از روابط عشقی قبلازدواج

این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر می باشد و به منظوربررسی اثربخشی درمان شناختی– رفتاری بر بهبود کیفیت زندگی متاهلین آسیب دیده از روابط عشقی قبل ازدواج انجامشد.بدین منظور از بین مراجعین «مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آرامش» شهر مشهد در 4ماهه ابتدایی سال 94باروش نمونه گیری در دسترس 30نفر از افرادی که در معرض آسیب دیدگی از روابط عشقی قبل ازدواج بوده اند، انتخابو با روش تصادفی ساده در 2گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند.گروه آزمایش طی 8جلسه به صورت گروهی تحتدرمان شناختی–رفتاری قرار گرفت و در این مدت بر گروه کنترل هیچ گونه مداخله درمانی انجام نگرفت.پرسش نامهکیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به عنوان ابزار ارزشیابی پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت و دادهها با کمک نرم افزار spssو با روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کوواریانس)مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که درمان های شناختی- رفتاری می تواندبر بهبود کیفیت زندگی متاهلین آسیب دیده از روابط عشقی قبل ازدواج تاثیر گذار باشد.

Keywords:

درمان شناختی– رفتاری , کیفیت زندگی , روابط عشقی قبل ازدواج