تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب بدنی بر ارتباط زبانی و خود فرمانی کودکان کم توان ذهنی

کودکان کم توان ذهنی، دارای سطحی از عملکرد هوش عمومی هستند که میزان آن به مقدار زیاد از حد متوسط کمتربوده و به طوری که منجر به نقایصی در رفتارسازشی فرد گردیده است. ورزش و حرکات منظم بدنی علاوه بر سلامتجسم بر سلامت روحی و روانی و اجتماعی فرد تاثیر زیادی دارد و درارتباط زبانی فرد در جامعه و خود فرمانی فرد تاثیرمیگذارد. هدف از اجرای تحقیق بررسی تاثیر یک دوره تمرینات منتخب بدنی(اسپارک) بر ارتباط زبانی و خودفرمانیکودکان کم توان ذهنی بود. جامعه آماری این تحقیق نیمه تجربی شامل دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر 7تا 14سال بود. این دانش آموزان از یکی از مدارس آموزشی کودکان استثنایی انتخاب شدند. پس از مطالعه پرونده هایتحصیلی و روانشناسی این دانش آموزان، 30دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزشپذیر انتخاب و به صورت تصادفی دردو گروه 15نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی در معرض یک دوره برنامه منتخب 14هفته ای قرار گرفتند.قبل و بعد از دوره تمرینی میزان ارتباط زبانی و خود فرمانی افراد گروه نمونه به وسیله پرسشنامه وایلند اندازه گیری شد.مقایسه داده های پیش و پس آزمون در هر گروه با تحلیل کواریانس انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که برنامهمنتخب بدنی با اطمینان 72درصد باعث افزایش معنادار ارتباط زبانی و با 99درصد اطمینان باعث افزایش معنادار خودفرمانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است

Keywords:

برنامه منتخب بدنی اسپارک , ارتباط زبانی , خود فرمانی , کم توان ذهنی آموزشپذیر