مقایسه رو شهای زمین آماری برای پیش بینی پراکنش مکانی شوری آبزیرزمینی

آب زیرزمینی دشت ساوه به عنوان یکی از منابع مهم در تامین آب مورد نیاز برای مصارفی همچون شرب و کشاورزی به شمار می آید. این دشت به واسطه ه مجواری با دشت دریاچه نمک دچار شوری و همچنین پیشروی شوری در نقاط مختلف شده است. لذا برای مدیریت صحیح سفره و تهیه ی نقشه شوری این دشت، لازم است داد ههای موجود به نقاط دیگر که فاقد آمار کیفی می باشند، بسط داده شود. این تحقیق با هدف ارزیابی و تحلیل تغییرات مکانی شوری و مقایسه رو شهای مختلف زمین آماری در برآورد آن و تهیه نقشه پراکنش مکانی شوری آب زیرزمینی انجام شده است. برای برآورد شوری در نقاط فاقد آمار، از روش های کریجینگ، کوکریجینگ و عکس فاصله با توان های 1-4 استفاده شده است . برای ارزیابی روش ها ، روش ارزیابی تقاطعی و پارامترهای قدر مطلق خطا (MAE) و میانگین خطای انحراف (MAE) به کار گرفته شد. نتایج حاکی از این بود که روش عکس فاصله با توان دو و نیم تغییر نمای مدل گوسی بهترین روش برای برآورد شوری آب زیرزمینی است.

Keywords:

زمین آمار , عکس فاصله , شوری , آب زیرزمینی