بیشینه سازی سود ریزشبکه در بازار برق در در نظرگرفتن عدم قطعیت های تصمیم گیری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

تمایل به بهرهبرداری از تولیدات پراکنده (DG) به عنوان جایگزینی برای تولید سنتی، در سرتاسر جهان در حال افزایش است. همچنین، در سالهای اخیر، برنامه های مدیریت بار (LM) به عنوان یک گزینه قابل توجه در تمام سیاستهای تصمیمگیری انرژی معرفی شده اند. لذا در مقاله حاضر، یک مدل اقتصادی از بارهای پاسخگوی تشویقی بر اساس کشسانی قیمت تقاضا و تابع سود مشتریان که مزایای قابل توجهی را در بازارهای برق دارند، معرفی شده است. در اینجا، نحوه قرار گرفتن واحدها در مدار در ارتباط با برنامههای پاسخگویی بار (UCDR)، به عنوان یک مسئله برنامهریزی غیرخطی مختلط عدد صحیح (MINLP) مدل شده است. مدل پیشنهادی، جهت تعیین بارهای به دست آمده از برنامه های پاسخگویی بار و برنامهریزی وضعیت قرار گرفتن واحدهای تولید به کار گرفته شده است. علاوه بر این، مقدار بهینه مشوق به صورت یک مسئله بسیار مهم برای پیادهسازی برنامههای پاسخگویی بار معرفی شده است. نتایج این برنامهریزی نشان میدهد که میتوان از مجموعه ای از ریزشبکه ها و بارها و نیز منابع تولید پراکنده به صورت بهینه و نزدیک به اهداف ایجاد شبکه توزیع هوشمند بهره برداری کرد و با ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضا، پاسخگویی بار و نیز کاهش هزینه بهره برداری، به بیشینه سود ممکن در بازار انرژی دست یافت.

Keywords:

برنامه های پاسخگویی بار , ریز شبکه , منابع تولید پراکنده , منابع تولید تجدید پذیر , نحوه در مدار قرار گرفتن واحدها