اثر مدت و نحوه نگهداری تخم بر میزان کاهش وزن و میزان آب از دست رفته طی زمان انبارداری تخم بلدرچین ژاپنی

در این تحقیق از 240 عدد تخم بلدرچین ژاپنی استفاده شده است. در گله تخمگذار پرنده ها به صورت مخلوط نر و ماده در قفس نگهداری شده و تا سن 6 هفتگی از جیره رشد استفاده کرده اند و بعد از آن از جیره استاندارد بلدرچین تخمگذار به همراه آب به صورت آزاد در اختیار پرندگان قرار گرفت. تمامی 240 عدد تخم تحت 8 گروه آزمایشی با 3 تکرار و هر تکرار آن که شامل 10 عدد تخم بلدرچین بود. گروههای آزمایشی شامل : گروه 1- دو روز نگهداری تخمها به حالت عمودی به طوری که سر پهن به سمت بالا باشد. 2- چهار روز نگهداری تخمها به حالت عمودی به طوری که سر پهن به سمت بالا باشد. 3- شش روز نگهداری تخمها به حالت عمودی به طوری که سر پهن به سمت بالا باشد 4- هشت روز نگهداری و قرار گرفته تخمها به حالت عمودی به طوری که سر پهن به سمت بالا است 5- دو روز نگهداری و قرار گرفتن تخمها به حالت افقی 6- چهار روز نگهداری و قرار گرفتن تخمها به حالت افقی 7- شش روز نگهداری و قرار گرفتن تخمها به حالت افقی و 8- هشت روز نگهداری و قرار گرفتن تخمها به حالت افقی باشد. نهایتاً تخمها در دستگاه جوجه کشی که از قبل تمیز و ضدعفونی شده بود، قرار داده شدند. دما و رطوبت نسبی دستگاه جوجه کشی در ستر به ترتیب روی 37/5 و 50 درصد و دما و رطوبت نسبی هچر به ترتیب روی 37/2 و 70 درصد تنظیم شد. نتایج نشان داد که تیمار یک به طور معنی داری بیشترین میزان وزن اولیه ( 13/1615 ) و وزن انتقال به هچر ( 11/1467 ) را دارد و تیمار هشت کمترین میزان وزن اولیه ( 11/5429 ) و وزن انتقال به هچر ( 9/0300 ) را دارند (P<0/05) که با افزایش مدت نگهداری درصد آب از دست رفته بیشتر می شود که در این میان تیمار یک کمترین (11/59 درصد ) و تیمار هشت بیشترین ( 11/298 درصد ) میزان آب را از دست داده اند (P<0/05). به طور کلی افزایش نگهداری می تواند باعث افزایش اتلاف آب تخم شود که این خود باعث کاهش وزن اولیه و متعاقباٌ وزن هنگام انتقال به هچر شود.

Keywords:

بلدرچین ژاپنی , نحوه نگهداری , وزن انتقال , آب از دست رفته