مقایسه تطبیقی حقوق دفاعی متهم در قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 92 و 78

آگاهی از موضوع و دلایل اتهام یکی از مهمترین تضمینات حقوق دفاعی متهمان در تمام مراحلرسیدگی های کیفری به شمار می رود تقریبا تمام اسناد حقوق بشری چه بین المللی و چه منطقه ای بر شناساییچنین حقی یعنی اطلاع از دلایلی که علیه اشخاص ضمن دستگیری، جلب، بازداشت و سرانجام محکومیت آناناقامه شده مهر تأیید نهاده اند. قانون آیین دادرسی کیفری نیز با تصریح به این حق متهمان،تکالیفی برای مقاماتانتظامی و قضایی مقرر نموده که با توسل به شیوه های خاص اطلاع رسانی همچون تفهیم اتهام،ابلاغ احضار نامه وآگهی در جراید درصدد اجابت آن است. لیکن ضرورت آگاهی در این قانون،در همه مواقع و درحق همه کسانی کهامنیت شخصی آن ها به نوعی در نتیجه اقدامات مأموران به خطر افتاده پیش بینی نشده است.در این پژوهش بااستفاده از روش توصیفی تحلیلی اقدام به بررسی مفاهیم و مبانی نظری مربوط به موضوع تحقیق مکاتب حقوقیمختلف نموده و سپس مصادیق حمایت از حقوق دفاعی متهم و خصوصاً تفهیم اتهام در قانون آیین دادرسی کیفریمصوب 92 بررسی گردیده است با تحلیل مواد مختلف قانون آیین دادرسی کیفری به این نتیجه می رسیم کهقانونذار با توجه به اصل برائت و حفظ حقوق دفاعی متهم در تمام مراحل رسیدگی خصوصاً قبل از محاکمه و درمرحله تحقیقات به حمایت از متهم برخواسته آن را به طور دقیق تشریح نموده است و نهایتاً به این نتیجه میرسیم که حقوق دفاعی متهم و نتیجه اتهام و نگاه قانون گذار حقوق دفاعی متهم بسیار متفات تر از آن چیزی استکه در قانون سابق وجود داشت. بنابراین در این قانون مشخص گردیده که حقوق دفاعی متهم به طور نسبتاً خوبیرعایت گردیده است.

Keywords:

تفهیم , اتهام , حق , متهم , حقوق