بررسی تاثیر حمایت همتا بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: دیابت یکی از شایعترین و پرهزینهترین بیماریهای مزمن است، کنترل و درمان آن تا حد زیادی وابسته به احساس خودکارآمدی بیمار در خودمدیریتی و پایبندی به رفتارهای خودمراقبتی است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر حمایت همتابر خودکارآمدی بیماران دیابتی نوع دو انجام شده است . روش کار: در این مطالعه کارازمایی بالینی، 08 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به صورت تصادفی طبقهای نسبتی انتخاب و به دوگروه تجربی و کنترل )هر گروه 08 نفر( تقسیم شدند. بعد از آماده کردن گروه همتایان، 08 جلسهی حمایتی آموزشی به مدت سه ماه توسط افراد همتا برای گروه تجربی برگزار شد. ابزار سنجش سطح آگاهی همتایان یک پرسشنامه پیش ساختهبود که قبل و بعد از آموزش توسط آنها تکمیل شد؛ پرسشنامهی خودکارآمدی مدیریت دیابت ) DMSES ( نیز جهت سنجش خودکارآمدی بیماران قبل و 3 ماه بعد از شروع مداخلهی همتایان توسط هر دو گروه تکمیل گردید. جهت تحلیل یافتهها از نرم افزار SPSS/18 استفاده شدنتیجه نهایی: برنامه حمایت گروه همتا سبب بهبود سطح خودکارامدی بیماران دیابتی گردید، لذا پیشنهاد می گردد که بعنوان یک روش حمایتی آموزشی تاثیرگذار و مقرون به صرفه برای تکمیل عملکرد مراقبین بهداشتی در جهت کنترل بیماری – استفاده شود

Keywords:

خودکارآمدی , دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین , گروه همتا , مراقبت از خود