بررسی اثر بخشی آموزش آرام سازی بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به آسم شهرستان اصفهان

پژوهش حاضر، تحقیقی نیمه تجربی است. هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش آرام سازی بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش اضطراب در بیماران مبتلا به آسم شهرستان اصفهان است.جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه بیماران بین سنین 20تا 45 سال مبتلا به آسم مراجعه کننده به بیمارستان کاشانی شهرستان اصفهان در تابستان سال 1393 است.که از بین بیماران مبتلا، تعدادی به صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونه های منتخب پس از کسب اطلاعات کامل از روش تحقیق و اهداف آن واخذ رضایت واعلام آمادگی وارد پژوهش حاضر شدند. تعداد30 نفر بصورت در دسترس انتخاب و به حکم قرعه یک گروه به عنوان گروه آزمایش(15 نفر)و یک گروه تحت عنوان گروه گواه (15نفر)انتخاب شدند. در مرحله اول هردو گروه پرسشنامه های (اضطراب و کیفیت زندگی) را کامل کردند سپس درگروه آزمایش متغیر مستقل(آموزش آرام سازی) طی 6جلسه 90دقیقه ای را اجرا کرده و گروه گواه هیچگونه آموزشی را دریافت نکرد. بعد از مداخله در مرحله پس آزمون روی هر دو گروه (آزمایش و گواه) متغیر وابسته (پرسشنامه اضطراب و کیفیت زندگی) اجرا شد و یک ماه بعد از مرحله پس آزمون در مرحله پیگیری مجددا متغیر وابسته (پرسشنامه اضطراب و کیفیت زندگی) فقط روی گروه آزمایش اجرا شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس بین گروهی و t همبسته) استفاده شد. ضمن تایید فرضیه های تحقیق، نتایج پژوهش نشان داد آموزش آرام سازی، بر اضطراب بیماران مبتلا به آسم موثر بوده و اضطراب آنها را کاهش داده است همچنین آموزش آرام سازی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا برآسم تاثیر داشته و این آموزش در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است.

Keywords:

آموزش آرام سازی , کیفیت زندگی , اضطراب , آسم