درمان فعال سازی رفتاری گروهی: رویکردی بالینی درجهت کاهش نشانگانافسردگی و استرس در افراد مبتلا به پرفشاری خون در شهر بوشهر

هدف از انجام پژوهش حاظر بررسی اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری گروهی بر علائم افسردگی و استرس افراد دارایپرفشاری خون در شهر بوشهر می باشد.طرح پژوهشی از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری باگروه کنترل بود. نمونه این پژوهش شامل 32نفر از مبتلایان به پرفشاری خون در شهر بوشهر بودند که به شیوه داوطلبانه دردو گروه 16نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دوماهه مورد سنجش قرار گرفتند. افراد طی 3ماه تحت درمان فعال سازی رفتاری گروهی قرار گرفتند و طی 2ماه بعد از اتمامدوره درمان پیگیری به عمل آمد. ابزارهای سنجش در این پژوهش پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه افسردگی بک وپرسشنامه استرس هری می باشد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSو باروش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که گروه آزمایش که درمان فعال سازی رفتاری گروهی را دریافت کردنددر مقایسه با گروه کنترل که هیچگونه درمانی را دریافت نکردند از نظر میزان کاهش نشانگان افسردگی و استرس تفاوتمعنی داری داشتند. این موضوع طراحی مداخله مناسب و جامع برای بیماران دارای پرفشاری خون که دارای نشانگان استرسبوده و در معرض خطر افسردگی قرار دارند و همچنین نیاز به برنامه های پیشگیری و ارتقای سلامت را یادآور می سازد

Keywords:

درمان فعال سازی رفتاری گروهی , بیماری پرفشاری خون , افسردگی , استرس