ارزیابی تهدیدات و فرصت های اقلیم گردشگری تبریز با استفاده از روشهای (PET) و (PMV)

صنعت توریسم، امروز یکی از مردمیترین فعالیت های اقتصادی و فرهنگی انسانهاست که هر گام توسعهآن اقدامی ارزشمند برای گسترش آسایش جهانی است. از عوامل مؤثر بر آسایش، سلامتی و زندگی انسانخصوصاً عواملی که باید در بحث گردشگری مدنظر قرار گیرد، شرایط اقلیمی می باشد. در این پژوهش جهتارزیابی تهدیدات و فرصت های اقلیم گردشگری تبریز با بکارگیری روش دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و متوسط نظرسنجی پیش بینی (PMV)، از عناصر اقلیمی میانگین ماهیانه متوسط دمای روزانه هوا، رطوبت نسبی سرعت باد، فشاربخار آب و میزان ابرناکی ایستگاه همدید تبریز طی دوره آماری 55 ساله ( 2005-1951) استفاده شده است. هدف از این پژوهش شناخت شرایط زمانی اقلیم گردشگری و تأثیرگذاری هر یک از عناصراقلیمی بر روی ساختار فیزیولوژیک انسان در هر یک از ماههای سال است. نتیجه این بررسی نشان داد که ازنظر اقلیمی، عمدهترین محدودیت گردشگری ایستگاه مذکور وجود شرایط سرمایی در اکثر ماههای سال بوده ودوره مطلوب تنها دوره کوتاهی از سال را پوشش داده است؛ بهطوریکه بر اساس روش PET تبریز در ماه سپتامبر، دارای شرایط مطلوب اقلیمی جهت گردشگری میباشد و خروجی PMV؛ ماه های ژوئن و سپتامبر را فاقد تنش نشان داده است.

Keywords:

اقلیم گردشگری , PMV , PET , تبریز