بررسی شاخص های توسعه پایدار شهری با تأکید بر مؤلفه های اجتماعی در راستای ارتقاء کیفیت زندگی مردم محله عباسی شهر تبریز

توسعه پایدار شهری را می توان بهبود کیفیت زندگی در ساختار شهری دانست که بهبود کیفیت زیست محیطی را نیز به همراه دارد. بر این اساس توسعه پایدار شهری، توسعه انسانی پایدار را نیز به همراه می آورد که به شکل گیری سرماه اجتماعی و ایجاد عدالت اجتماعی مدد می رساند. مفهوم پایداری در توسعه، با بستر سازی برای افزایش کیفیت زندگی و رفاه شهروندی ممکن می گردد که بهبود زیرساختمان ها و مسکن شهری و توزیع متناسب و عادلانه تسهیلات و خدمات شهری را به همراه دارد. بر این اساس کیفیت زندگی و رفاه شهروندی را می توان محور اصلی توسعه پایدار شهری دانست که افزایش امنیت انسانی و رضایت مندی اجتماعی را امکان می دهد. این نوشتار نیز با استفاده از استخراج نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید موجود در محل مورد نظر با استفاده از توزیع پرسشنامه میان ساکنین وتجزیه و تحلیل این نقاط سعی بر آن دارد که با ارائه استراتژی های کارآمد واجرایی به توسعه پایدار شهری و طراحی پایدار شهری بپردازد و برملاحظاتی برای افزایش کیفیت زندگی و رفاه اجتماعی شهروندی در ساختار شهری، اشاره نماید.

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه پایدار شهری , رفاه اجتماعی , کیفیت زندگی