نقش و اهمیت «عدالت در سخن گفتن» در قابوسنامه و تطبیق آن با نهج البلاغه

عدالت اصلی از اصول اخلاقی است که سایر صفات اخلاقی بر محوریت آن قرار گرفته است . نظر مکاتب در مورد عدالت اخلاقی متفاوت است ؛ در اسلام عدالت یکی از فضایل اخلاقی به شمار می رود و درعین حال در بطن همه فضایل اخلاقی نیز وجود دارد. به عبارت دیگر ملاک فضیلت شدن عناصر اخلاقی عدالت است. در تعریف عدالت آمده است که: (وضع کل شیء فی موضعه) یعنی قرار دادن هر چیزی در جای مناسب خویش.ازاین رو برای رسیدن به چنین تعادلی در جامعه، عدالت باید در کو چک ترین عضو آن تبلور درونی و بیرونی پیدا کند چرا که اگر کسی در درون از فضیلت عدالت بهره مند شود، در بیرون نیز به نحوی خود را عرضه خواهد داد، هرچند که با موانعی مواجه شود. مقاله حاضربه بررسی و تحلیل گفتار عادلانه در قابوسنامه می پردازد. مباحث مطرح شده در مقاله حاکی ازآن است که عنصرالمعالی به سخن و آداب آن با توجه به معیارهای اخلاقی توجه داشته و علاوه بر انتقال تجربیات، هنرها و فنون زمان خویش سعی داشته است با درایتی تمام نکات ارزشمند اخلاقی را نیز به فرزندش منتقل نماید.

Keywords:

اخلاق , عدالت , عنصرالمعالی , سخن , آداب سخن