شهر معاصر، از هندسه تا متن بازخوانی منظر شهر در دو رمان خروجی کارخانه و دکور سیمان از فرانسوا بن

با اینکه آنها )شهرها( تصاویر وسیعی در اختیار کتا بها قرار می دهند، در مقابل این کتاب ها هستند که ارائه گر ژرفایی اسطوره ای از فضاهای بشری اند. )اولیویه رولن( شهر، ب هعنوان اساس یترین جلوه تجلیات روح خلاق انسان، همواره در ارتباط با آفرینش های بشری، از جمله صنعت و هنر، معنا یافته و درنتیجه خوان شهای مختلف از نو زاده م یشود. حضور شهرها در ادبیات، نه تنها فضاهای مورد نیاز عناصر روایی را تأمین م یکند، بلکه با خلق خاطره ها در بطن فضاهای شهری، این فضاها را به اسطور ههایی بیانگر روح حاکم بر جامعه بدل می کند. ادبیات که بسیار زودتر از سینما، هنرهای تجسمی، و سایر هنرها، شهر را به تصویر کشیده و خاطرات و کهن الگوهایی را در آن ایجاد کرده است، در دوران معاصر، و با افزایش فضاهای شهری، بیش از پیش به شهر و فضای بیرونی توجه می کند، تا آنجا که شخصی تهای داستان و روایت، هویت خودرا در متن شهر جستجو م یکنند، شهری که خود به عنوان شخصیت و قهرمان )یا ضد قهرمان( اصلی روایت مطرح م یشود. در این بیننویسندگانی چون فرانسوا بن ) François Bon (، با نزدیک شدن به فضاهای فراموش شده شهری، چهره ای دیگر از شهر ارائه م یدهند. بن با به صحنه آوردن فضاهایی طرد شده، چون زاغه ها، تصویری نو از زندگی در فضای شهری معاصر ارائه م یدهد، فضایی که گاه به عنوان عاملی برای تخریب هویت فرد و خاطرات او عمل م یکند. مطالعه پیش رو، با هدف مطالعه این نوع خاطر هپرداز یها در سطح منظر شهری،و با تکیه بر آراء متفکرانی چون رن وژل و میشل کولو در حوزه روابط فضایی و انعکاس منظر، به مثابه فضای زیسته، در آثار هنری و به خصوص ادبیات، در صدد پاسخگویی به این پرسش است که تصاویر و خاطرات شهر معاصر چگونه در دو رمان فرانسوا بن، یعنی خروجی کارخانه و دکورسیمان، شکل گرفته و چه منظری از فضای شهری معاصر ارائه م یدهند؟ پرسشی که درنهایت با ارائه تصاویر و خاطرات برآمده از فضاهایی گم شده در این رما نها، فضای شهری حاضر در آنها را چون نامکانی درمی یابد

Keywords:

شهر , متن , خاطره , منظر شهر , ادبیات , فرانسوا بن