پایداری اجتماعی و فرهنگسرای اقوام (مروری بر مطالعات رساله کارشناسی ارشد معماری)

در بحث پایداری بیشتر تأکید بر عوامل زیست محیطی و اقتصادی بوده و بعد اجتماعی پایداری از توجه کافی برخوردارنبوده است.در سال های اخیر عوامل اجتماعی به عنوان پیش نیازی برای پایداری، تمرکز زیادی را به خود معطوف کردهاست.این پژوهش ابعاد اجتماعی پایداری را مورد تحلیل قرار می دهد، در واقع در پایداری اجتماعی محور اصلی، انساننسل حاضر وآینده می باشد و برآوردن نیازها، افزایش کیفیت زندگی او و استفاده از تمام ظرفیت ها و توانش در بهبود وضعخود از اهداف پایداری اجتماعی است. که معیارهایی هم چون دسترسی برابر به منابع،عدالت اجتماعی، توانایی خوب زیستن،سلامت و رفاه اجتماعی، امنیت، بالا بردن سطح آکاهی و آموزش، مشارکت، ارتقاء روابط جمعی و ... را دارا می باشد. بازخورد آن در معماری ، بوجودآوردن معماری پاسخگو است که همخوان با نیازهای اساسی و عالی انسان، الگوهای رفتاری اوو بهبود کیفیت های فضایی مطابق با آن برای همه اقشار جامعه به ویژه افراد کم درآمد باشد، معماری که در برگیرنده فرهنگ،اعتقادات و الگوهای رفتاری است. در این میان حمایت از زندگی اجتماعی و فرهنگی اقوام مختلف ایرانی ساکن در یکشهر(گرگان) از طریق ارتقاء فضاهای عمومی مانند فرهنگسرای اقوام برای درگیر کردن اقوام مختلف با هم و با شهر، افزایشارزشهای فرهنگی و ایجاد ساختارهای با هویت در جهت بوجود آوردن حس تعلق، ساخت محیط زندگی هارمونیک، وفضاهای انعطاف پذیر و ... از راهکارهای عملی طراحی برای دستیابی به پایداری اجتماعی است.