سیمای جهان پس از مرگ در اندیشه ی ملل(بررسی تطبیقی ارداویراف نامه و کمدی الهی)

مرگ و دنیای پس از آن از دیرباز یکی از چالشهای پیش روی انسان بوده است. همین امر او را بر آن داشته تا برای پاسخ به این مهم، به یاری باورهای دینی، دست به خلق تصویری از دنیایی آرمانی بزند که در آن هرکس به بادافره اعمال خود می رسید. نگارنده در پژوهش پیش رو با نگاهی انتقادی به واکاوی دو معراج نامه از دو فرهنگ با ریشه های تاریخی مشابه و اندیشه های متفاوت پرداخته است. ارداویراف نامه به عنوان اثر نخست، در قرن سوم یا چهارم هجری نگاشته شده و ریشه در سنت و آیین ایرانی دارد که در قیاس با کمدی الهی؛ بزرگترین اثر ادبی اروپا در قرن چهاردهم میلادی، جهان بینی فرازمینی تری نسبت به اثر اندیشمند ایتالیایی، دانته دارد. از سویی مجازات های زمان مدار کمدی الهی، که ریشه در آغاز رنسیانس فرهنگی اروپیا دارد، از مشخصیه هیای متمایزکننده ی دو اثر است. با در نظر گرفتن این نکته که هدف این تحقییق، اراهیه ی تصویری نو از معراج نامه نویسی در اد فارسی و تطبیق آن با ادبیات ملل است، نگارنده در این نوشتار با استفاده از رو کتابخانه ای به جمع آوری مطالب پرداخته و سپس بوسیله ی استقراء به تجزیه و تحلیل اطلاعات، مبادرت ورزیده است.

Keywords:

ادبیات تطبیقی , معراج نامه نویسی , ارداویراف نامه , کمدی الهی , دانته