تاثیر کیفیت و عمق بر پراکنش درنای معمولی در تالاب میقان اراک

منطقه شکار ممنوع تالاب میقان اراک در مرکز کشور ایران و در دالان مهاجرتی پرندگان قرار دارد این منطقه در فصل سرما با داشتن شرایط مطلوب زیستگاهی هر ساله پذیرای تعداد زیادی پرنده مهاجر بویژه درنای معمولی میباشد با توجه به جمعیت زیادی در نای معمولی در تالاب میقان در فصل سرما نسبت به سایر زیستگاه ها این گونه بعنوان نماد تنوع زیستس منطقه معرفی شده است این مطالعه با استفاده از روشMaxentبر اساس حداکثر آنتروپی یا نزدیک به واقعیت با 2 متغیر عمق آب هدایت کیفیت آب هدایت الکتریکی و 20 نقطه حضور در ناها انجام شد نتایج مطالعه نشان میدهد مساحت 1427/72 هکتار معادل 6 درصد از محدوده منطقه شکار ممنوع تالاب میقان دارای زیستگاه مطلوب برای درناها میباشد ROC مدل مشخص نمود اعتبار مدل مطلوبیت زیستگاه معدل 0/700 است که نشانگر عملکر خوب روش Maxent میباشد در بین متغیر ها بیشتر اثر گذاری بر روی زیستگاه درنا به ترتیب مربوط به متغییر کیفیت اب مجاز < 1500 و عمق اب از 5 سانتی متر تا 40 سانتی متر میباشد راهکارهای مناسب جهت حفظ زیستگاهدر نا دز این منطقه شامل حفاظت از لکه های مطلوب زیستگاهی موجود تامین حقابه تالاب میقان و جلوگیری از بهره برداری بی رویه از آب های سطحی و زیر سطحی میباشد

Keywords:

در نای معمولی , تالاب میقان , مطلوبیت زیستگاه , کیفیت آب و مگسنت