مقایسه دو روش کپی کردن و آموزش حافظه ای در هنرهای تجسمی

روشهای آموزشی ازساختار ذهنی مخاطب، توان علمی آموزش دهنده و زمینه های فکری و محیطی آموزش تأثیر می پذیرند.پژوهش زیر در راستای بررسی روشهای آموزش هنرهای تجسمی با دو ویژگی زیر انجام شده است؛ نقش کپی آثار در فرایندیادگیری و جایگاه حافظه بر قابلیت ادراک بصری. ازآنجا که این هدف با مطالعات کتابخانه ای و تحلیل منابع ممکن می شد؛سیر تحقیق شامل نگاه نقادانه به موضوع و دستیابی به نتیجه ای علمی، مبتنی بر شناخت انسان، فضا، زمان و بسترهای مؤثردر یادگیری است. ماهیت پژوهش موضوعاتی از قبیل نگاه فلسفی به آموزش حافظه ای و نقش کپی در فرایند آموزش را شاملمی شود. از نگاهی دیگر، منشأ تاریخی دو روش و نحوه ی ارائه ی آثار هنری و ارتباط نظریات متفکرانی چون والتر بنیامین وتئودورآدورنو، در ادامه ی بررسی هنر در زمان پیش از سقراط مورد مطالعه قرار گرفته است. در پایان، این مطلب دریافتمی شود که روش آموزش هنرهای تجسمی باید مبتنی بر ایجاد خلاقیت و رویکردی نقادانه به عینیت و واقعیت آثار هنری باشدو ازین جهت به کار بردن منحصرا یک روش آموزشی نمی تواند منجر به دریافتی نو و تحلیل گونه از جهان هنری فرد شود. لزومبه کارگیری هر دو روش برای دستیابی به اهداف بالا، نتیجه ی حاصل از این پژوهش تطبیقی است.

Keywords:

ادراک بصری , کپی , حافظه , هنر , یادگیری